Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2012

Προτάσεις βιβλίων για το ζήτημα της προσφυγιάς και της αποδοχής του διαφορετικού



H χώρα με τους παράξενους ανθρώπους 

 
Φορέας : Διεθνής Αμνηστία
Αθήνα 2006
Η ζωή του γινόταν κάθε μέρα και πιο δύσκολη. Από τη δουλειά του τον έδιωξαν γιατί ήταν διαφορετικός. Από τα μαγαζιά τον έδιωχναν γιατί ήταν διαφορετικός. Στις συγκοινωνίες δεν τον δέχονταν γιατί ήταν διαφορετικός. Οι φίλοι του έπαψαν να τον κάνουν παρέα γιατί ντρέπονταν που ήταν διαφορετικός.
Και αυτός ρωτούσε τον εαυτό του:
Τώρα πρόσεξαν ότι είμαι διαφορετικός; Πρέπει να γίνω ένας ίδιος μές στους ίδιους;

Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΑΥΡΗ ΓΑΤΑ 

 
 Συγγραφέας: ΤΡΙΒΙΖΑΣ ΕΥΓΕΝΙΟΣ 

Εικονογράφιση: ΓΟΥΕΣΤ ΣΤΗΒΕΝ
Εκδόσεις: ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ


Αυτή είναι η ιστορία της τελευταίας μαύρης γάτας."Η τελευταία μαύρη γάτα": ένα μυθιστόρημα από τον "ποιητή παραμυθιών "Ευγένιο Τριβιζά που κερδίζει από την πρώτη σελίδα και κρατά αδιάπτωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη, μια συναρπαστική περιπέτεια που συνδυάζει τον λυρισμό με το χιούμορ, τη συγκίνηση με το μυστήριο, την απόγνωση με την ελπίδα, ένα δριμύ "κατηγορώ" κατά του ρατσισμού, της ξενοφοβίας και της δεισιδαιμονίας.




Εκδόσεις : ΚΕΔΡΟΣ
Χρονολογία έκδοσης : 1993
ISBN: 960-04-1609-5
Έτος έκδοσης: 1986
Συγγραφέας: ΚΛΙΑΦΑ, ΜΑΡΟΥΛΑ


Περιγραφή : Μια αληθινή ιστορία που αναφέρεται σε σύγχρονα περιστατικά. 
Μια μικρή τσιγγάνα με το απλοϊκό της ύφος μιλάει για τον κόσμο της και 
τον κόσμο μας.

Στο βιβλίο παρουσιάζεται η ιστορία μιας οικογένειας τσιγγάνων που ζουν σε έναν καταυλισμό στις παρυφές της πόλης των Τρικάλων τη δεκαετία του ΄80. Στο πρώτο μέρος του βιβλίου, που έχει τον τίτλο : «Εκείνο που θυμάμαι», παρακολουθούμε τη ζωή της οικογένειας μέσα από την αφήγηση της μικρής κόρης, της Ελπίδας ή Σοκολατένιας, όπως την αποκαλεί ο πατέρας της. Η ιστορία ξεκινάει μια Κυριακή με λιακάδα όπου η ηρωίδα περνάει ευτυχισμένες στιγμές με την οικογένειά της. Ο δυνατός ήλιος μοιάζει να σκεπάζει τα προβλήματά τους, τον αλκοολισμό του πατέρα, την έλλειψη φαγητού και ζεστασιάς. Η μάνα τραγουδάει, και τα αγόρια παίζουν. Η Σοκολατένια είναι χαρούμενη με το καινούριο κόκκινο φουστάνι κι έτσι ευτυχισμένη αποκοιμιέται.
Στη συνέχεια, η ηρωίδα περιγράφει τις εμπειρίες της από την επαφή με τους κατοίκους της πόλης και τονίζει τη ρατσιστική συμπεριφορά τους που απέκλειε κάθε επικοινωνία μαζί τους. Αναφέρεται στις προσβολές που δέχονται, καθώς οι έμποροι τους διώχνουν από τα μαγαζιά τους, όταν πάνε να ψωνίσουν, τα παιδία της γειτονιάς δεν καταδέχονται να παίξουν μαζί και οι ένοικοι των πολυκατοικιών δεν ανέχονται να συγκατοικούν με τα νιόπαντρα ζευγάρια τσιγγάνων. Μιλά για τις οικονομικές δυσκολίες της οικογένειάς της. Όλοι μαζί αναγκάζονται να μετακινούνται συνεχώς για να πουλήσουν πατάτες, ενώ τα παιδιά καθαρίζουν τζάμια αυτοκινήτων και ζητιανεύουν. Θεωρούνται οι πρώτοι ύποπτοι για όποια παρανομία συμβαίνει στην πόλη γι αυτό συχνά δέχονται εφόδους από τους αστυνομικούς που τους εξευτελίζουν. «Εμείς οι τσιγγάνοι πληρώνουμε πάντα τα σπασμένα», αναφέρει χαρακτηριστικά. Δεν έλειπαν όμως από τον καταυλισμό τους και πολλοί που ζούσαν κάνοντας παρανομίες. Μια μέρα δέχτηκαν τη επίσκεψη μιας συγγραφέως που τους φωτογράφισε για να φτιάξει ένα βιβλίο για τους τσιγγάνους. Όλοι έβαλαν τα καλά τους και έστησαν γιορτή γύρω της.....................


__________________
ο Βιβλίο: “Ε, φίλε!” 

Εξομολογήσεις παιδιών από 12 χώρες, που ζουν στην Ελλάδα ως μετανάστες, πρόσφυγες ή παλλινοστήσαντες, από το διαγωνισμό του Δικτύου για τα Δικαιώματα του Παιδιού το 2004 που συμμετείχαν μαθητές πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, με θέμα: «Δρόμος μετ’ εμποδίων… με όραμα, προσπάθεια κι ελπίδα». Τα παιδιά μιλούν με τα μάτια της ψυχής τους. Καταθέτουν την προσωπική εμπειρία τους, γεμάτη παράπονο, τραύματα, ανησυχίες αλλά και δίψα για δικαιοσύνη, αλληλεγγύη και αισιοδοξία για το μέλλον. Κοινό τους αίτημα ο σεβασμός στη διαφορετικότητα και η αγάπη. Δείχνουν τον τρόπο να ζει κάποιος συμφιλιωμένος με δύο πατρίδες, δύο γλώσσες, δύο πολιτισμικές παραδόσεις, ξεπερνώντας εμπόδια και κερδίζοντας απ’ αυτό δύναμη και όραμα. Διεκδικούν μια θέση στην καρδιά μας, μια θέση στη διαμόρφωση του κοινού μας μέλλοντος.

Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2012

Προτάσεις επεξεργασίας του βιβλίου "Αγάπες με ουρά" του Γιώργου Παπαντωνάκη



Σχέδιο μαθήματος για το βιβλίο ¨Αγάπες με ουρά"   
της Βούλα Μάστορη. Πατήστε τον σύνδεσμο:

flying books

Δείτε το φανταστικό βίντεο με τα ιπτάμενα βιβλία....Μη το χάσετε!!!!!!!


Σχέδιο μαθήματος για τον Χάτσικο





Η αληθινή ιστορία ενός σπουδαίου σκύλου.
Μπορείτε να την παρακολουθήσετε,  να τη συζητήσετε  κι αν θέλετε να επεξεργαστείτε το σχέδιο εργασίας. Πατήστε τον παρακάτω σύνδεσμο για το σχέδιο μαθήματος
Χάτσικο 

Αποχαιρετισμός στην Κα Ζώρζ Σαρή





Τα παιδιά αποχαιρετούν τη Ζωρζ Σαρή. Πατήστε τον παρακάτω σύνδεσμο:
Ο ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ κα Ζωρζ Σαρή

Σχέδιο μαθήματος: Ο σκύλος που έχασε την ουρά του

 
Πατήστε τον παρακάτω σύνδεσμο για να δείτε όλο το σχέδιο μαθήματος

Ο ΣΚΥΛΟΣ ΠΟΥ ΕΧΑΣΕ ΤΗΝ ΟΥΡΑ ΤΟΥ

ΣΤΗ ΔΑΝΙΑ Βρέθηκε άγνωστο παραμύθι του Χανς Κριστιάν Άντερσεν

Ένα άγνωστο πρωτόλειο παραμύθι του Χανς Κριστιάν Άντερσεν, βρέθηκε σε ένα κουτί στα Εθνικά Αρχεία της Δανίας, κοντά στο σπίτι του μεγάλου παραμυθά.
Βρέθηκε άγνωστο παραμύθι του Χανς Κριστιάν Άντερσεν
Πρόκειται για μια σύντομη ιστορία («The Tallow candle») που αναφέρεται σε ένα «μοναχικό» κερί φτιαγμένο από ζωικό λίπος το οποίο μένει ρυπαρό και παραμελημένο, μέχρι να αναγνωριστεί και να αναφλεγεί η εσωτερική του ομορφιά.
Το χειρόγραφο, γραμμένο με μελάνι, έχει την εξής αφιέρωση: «Στην κυρία Μπάνκεφλοντ, από τον αφοσιωμένο της ΧΚ Άντερσεν».
Η κυρία Μπάνκεφλοντ λέγεται ότι ήταν μια χήρα, οικογενειακή φίλη, την οποία επισκέπτονταν ως παιδί ο Άντερσεν για να δανειστεί και να διαβάσει βιβλία.
Το χειρόγραφο των 700 λέξεων έχει μπει στο μικροσκόπιο των ειδικών αφότου ανακαλύφθηκε τον περασμένο Οκτώβριο από τον ιστορικό Esben Brage σε ένα κουτί στα Εθνικά Αρχεία της Δανίας.
O ιστορικός δήλωσε «εκστασιασμένος» που ανακάλυψε το 6σέλιδο χειρόγραφο το οποίο παρέμενε ανέγγιχτο στον πάτο κουτιού που ανήκει σε πλούσια οικογένεια από την ιδιαίτερη πατρίδα του Άντερσεν, το Οντένσε της κεντρικής Δανίας.
Οι ειδικοί τοποθετούν την ημερομηνία συγγραφής γύρω στο 1823, όταν ο Άντερσεν ήταν 18 ετών, λόγω του απλοϊκού στυλ γραφής που δεν συγκρίνεται με τα μετέπειτα ώριμα έργα του και πιστεύουν ότι πρόκειται για αντίγραφο του πρωτότυπου χειρόγραφου που έχει χαθεί.
O ιστορικός δήλωσε εκστασιασμένος που ανακάλυψε το 6σέλιδο χειρόγραφο που παρέμενε ανέγγιχτο στον πάτο κουτιού που ανήκει σε πλούσια οικογένεια από την ιδιαίτερη πατρίδα του Άντερσεν, στο Οντένσε της κεντρικής Δανίας.
«Μου τηλεφωνούν συχνά για πράγματα που υποτίθεται ότι γράφτηκαν από τον Άντερσεν. Τις περισσότερες φορές δεν ισχύει. Αυτή την φορά ενθουσιάστηκα. Πρόκειται για μια πολύ πρώιμη απόπειρα σε πρόζα, από τον Άντερσεν, όταν ήταν 18 ετών» λέει ο Esben Brage.
Μιλώντας στην Guardian, η συγγραφέας και ειδικός Σάρα Μάιτλαντ συμφωνεί με την εκτίμηση του ιστορικού περιγράφοντας την ιστορία ως «ιδιαιτέρως μοραλιστική, μάλλον συναισθηματική και δίνει ζωή σε ένα άψυχο αντικείμενο. Αυτό είναι πολύ χαρακτηριστικό του Άντερσεν» σημειώνει.
Γεννημένος το 1805 στο Οντένσε, γιος ενός φτωχού τσαγκάρη και μιας πλύστρας, έστρεψε την προσοχή του αρχικά στην ποίηση προτού εκδοθεί το πρώτο του βιβλίο με παραμύθια, το 1835.
Πριν το θάνατό του το 1875, ο Άντερσεν έγραψε δεκάδες παραμύθια που έχουν μεταφραστεί έκτοτε σε περισσότερες από 100 γλώσσες.
Από τα πιο γνωστά του έργα, είναι «Το ασχημόπαπο», «Το κοριτσάκι με τα σπίρτα», «Η Μικρή Γοργόνα», «Η βασίλισσα του χιονιού», «Τα καινούργια ρούχα του αυτοκράτορα».
(ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΘΝΟΣ)