Η αρκούδα που αγαπούσε τα δέντρα

Μια απρόβλεπτη ιστορία για μια αρκούδα που αγαπούσε τα δέντρα και όλα τα πλάσματα του δάσους. 

Ζούσε ευτυχισμένη ανάμεσά τους μέχρι που μπήκε στη ζωή της ένας ξυλοκόπος και με το τσεκούρι του απείλησε τους φίλους της.

 Τι θα κάνατε εσείς αν ήσαστε στη θέση της;Τι θαρρείτε πως έκανε η αρκούδα;

Αν θέλετε να βρείτε την απάντηση, το βιβλίο σας περιμένει στην κινητή μας βιβλιοθήκη.

Μπορείτε να το διαβάσετε, να το παίξετε, να ακούσετε μουσική και να αγκαλιάσετε σαν την αρκούδα τα αγαπημένα σας δέντρα ...

περιμένουμε με χαρά τις ιδέες σας!!

 

(Αγκαλιάστε κι εσείς ένα δέντρο)

 

Το αφιέρωμα της βιβλιοθήκης στα δέντρα και στα λουλούδια ..συνεχίζεται

Μια πολύ όμορφη ιστορία από τον Πορτογάλο συγγραφέα Ζοζέ Σαραμάγκου,

 ( που την έγραψε και τη διηγείται ) για την αγάπη ενός παιδιού για ένα λουλούδι. Μια αγάπη που του έδωσε τη δύναμη να κάνει " κάτι πολύ μεγαλύτερο από το μπόι του ".

Ο συγγραφέας κέρδισε το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1998.

Το «σαραμάγκου», ένα άγριο ποώδες φυτό, το γνωστό άγριο ραδίκι, ήταν ψευδώνυμο της οικογένειας του πατέρα του, το οποίο ενσωματώθηκε τυχαία στο επώνυμό του κατά την επίσημη καταγραφή του στα μητρώα γέννησης. 

Ο συγγραφέας περνούσε τις διακοπές του στο χωριό των γονιών του, Αζινιάγκα, μαζί με τους παππούδες του. Όταν ο παππούς του υπέστη σοβαρό πρόβλημα στην καρδιά του και έπρεπε να πάει στη Λισσαβόνα για θεραπεία, ο Σαραμάγκου θυμάται: «Πήγε στην αυλή του σπιτιού, όπου υπήρχαν λίγα δέντρα, μερικές ελιές και συκιές. Και πέρασε από όλα αγκαλιάζοντάς τα με τη σειρά, κλαίγοντας, λέγοντάς τους αντίο μιας και ήξερε πως μπορεί να μην  επέστρεφε». Το να βλέπεις και να ζεις κάτι τέτοιο, λέει ο Σαραμάγκου, αν αυτό δε σε σημαδεύει για την υπόλοιπη ζωή σου, τότε δεν έχεις αισθήματα. 

Παρόλο που ο Σαραμάγκου ήταν καλός μαθητής, οι γονείς του δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να τον στείλουν στο κλασικό γυμνάσιο και έτσι ο Ζοζέ τελειώνοντας το δημοτικό γράφτηκε στην ηλικία των δώδεκα σε τεχνικό γυμνάσιο. Μετά την αποφοίτησή του, εργάστηκε για δύο χρόνια ως μηχανικός αυτοκινήτων. Αργότερα ξεκίνησε να εργάζεται σε εκδοτική επιχείρηση όπου και συνέχισε ως μεταφραστής και έπειτα ως δημοσιογράφος.

Για όποιον από εσάς επιθυμεί να γνωρίσει καλύτερα το Ζοζέ Σαραμάγκου, στη Βιβλιοθήκη μας υπάρχει το βιβλίο του " Η σιωπή του νερού ". Μπορείτε να το δανειστείτε..

Καλή διασκέδαση!

Το μεγαλύτερο λουλούδι του κόσμου από το Ζοζέ Σαραμάγκου

...Στην ιστορία που θέλησα να γράψω, αλλά δεν την έγραψα, ήταν ένα χωριό. (Τώρα θ' αρχίσουν να φανερώνονται μερικές δύσκολες λέξεις, αλλά όποιος δεν τις ξέρει ας πάει να τις κοιτάξει στο λεξικό ή ας ρωτήσει τον δάσκαλο). Ας μην τρομάξουν όμως όσοι δεν κατέχουν από ιστορίες όπου ο ήρωας φεύγει μακριά από τον τόπο του ή από ιστορίες για παιδιά: ο μικρός μου ήρωας θα ζήσει τις περιπέτειές του μακριά από τον ήσυχο τόπο όπου μένουν οι γονείς του, ίσως και μια αδελφή, ίσως και κάποιος που απέμενε από τους παππούδες του, και λίγο μαζεμένο συγγενολόι για το οποίο δεν ξέρουμε τίποτα.

Το δέντρο που πληγώναμε...

Μια υπέροχη ταινία για το σαββατοκύριακο...για όλη την οικογένεια.

Ερευνήστε στο διαδίκτυο για το μαστιχόδεντρο. Εντοπίστε τη Χίο στο χάρτη.

Οι μεγαλύτεροι σκεφτείτε και τη σφαγή της Χίου που κάνατε ( ή θα κάνετε; ) στην Ιστορία.

  Το δέντρο που πληγώναμε του Δήμου Αβδελιώδη.

Μια τρυφερή και σκληρή ταινία που αναβιώνει μια εποχή που εσείς οι μικροί δεν έχετε ζήσει μα πολλοί μεγάλοι τη θυμούνται με νοσταλγία.

 Η ταινία έχει διακριθεί σε πολλά διεθνή και ελληνικά  φεστιβάλ κινηματογράφου

Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1986
* Ειδική μνεία ΠΕΚΚ (Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου)

Βραβεία Ποιότητας Υπουργείου Πολιτισμού 1986
* Βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη
* Διάκριση ποιότητας ταινίας μεγάλου μήκους

Φεστιβάλ Βερολίνου 1987
* Βραβείο CIFEJ (Διεθνές Κέντρο Ταινιών για τα Παιδιά και τους Νέους)

Φεστιβάλ Νέου Δελχί (Ινδία) 1987
* "Χρυσός Ελέφαντας" (καλύτερης ταινίας)
* "Ασημένιος Ελέφαντας" (καλύτερης σκηνοθεσίας)

Τα δέντρα το νέο θέμα της Βιβλιοθήκης μας....

Συγχαρητήρια! Το βρήκατε!  Η αλήθεια είναι βέβαια πως είχατε αρκετή βοήθεια...

Τα δέντρα είναι το καινούριο θέμα της Βιβλιοθήκης. θα χαρούμε να μοιραστείτε μαζί μας τις σκέψεις σας, τις ζωγραφιές σας, τα στιχάκια σας, τις χειροτεχνίες σας, ...

    Από σήμερα όσα βιβλία έχουμε με πρωταγωνιστές τα δέντρα, θα σας περιμένουν στην είσοδο του σχολείου, να τα μυρίσετε, να τα ξεφυλλίσετε, να τα χαρείτε και, γιατί όχι, να τα διαβάσετε!

  Και τώρα απολαύστε μια ταινία βασισμένη σε ένα  υπέροχο βιβλίο για την ομορφιά της προσφοράς.

Το δέντρο που έδινε του Σαλ Σιλβερστάιν  

Γιατί όπως λέει κι ο μεγάλος μας ποιητής Γιάννης Ρίτσος... 

Άλλη χαρά

δεν είναι πιο μεγάλη

απ' τη χαρά που δίνεις.

Νέο αφιέρωμα της Βιβλιοθήκης μας....

Ακόμη δε βρήκατε το θέμα της Βιβλιοθήκης; Για να δούμε λοιπόν τι θα γίνει αν σας δώσω άλλο ένα στοιχείο; 

Προσπαθήστε να φτιάξετε το παζλ κι ίσως αυτό να σας δώσει μια ιδέα.

Καλή επιτυχία!

Νέο αφιέρωμα της Βιβλιοθήκης

Καλημέρα παιδιά!

Το αφιέρωμά μας στους ελέφαντες τελείωσε. Ευχαριστούμε πολύ για τη συμμετοχή σας και για τους Έλμερ σας που,  από σήμερα, θα βρουν καταφύγιο στην ηρεμία της  Βιβλιοθήκης.

Αναρωτιέστε ποιο θα είναι το επόμενο αφιέρωμα, ε;

Διαβάστε το κείμενο της αγαπημένης μας συγγραφέα Λότης Πέτροβιτς Ανδρουτσοπούλου και αν νομίζετε πως το βρήκατε ελάτε να μας το ψιθυρίσετε στ' αυτί ή αφήστε μας ένα σχόλιο στη σελίδα της Βιβλιοθήκης.

Σας ευχόμαστε μια όμορφη, δημιουργική και καταπράσινη εβδομάδα!

Aν ήμουν δέντρο...    

Λότη Πέτροβιτς Ανδρουτσοπούλου

Αν ήμουν δέντρο, θα ήθελα να είχα γίνει ένα δέντρο παράξενο, ένα δέντρο-παραμυθάς. Για να σκαρφαλώνουν τα παιδιά στα κλαριά μου και ν’ ακούνε τις ιστορίες που θα τους ψιθύριζα με το φύσημα του ανέμου – ιστορίες που θα μάθαινα από τις ρίζες μου. ΄Η να κάθονται στην πράσινη αγκαλιά μου και να διαβάζουν τα παραμύθια που θα ήταν γραμμένα στα φύλλα μου – παραμύθια που θ’ άκουγα από τον ήλιο, τη βροχή και το χιόνι. Κι έπειτα να ονειρεύονται και να κοιτάζουν από ψηλά το αύριο, το σήμερα, το χτες...
     Αν ήμουν φυλλοβόλο παραμυθόδεντρο, θα έβγαζα κάθε άνοιξη καινούρια φύλλα με ιστορίες, να τις διαβάζουν και να χαίρονται τα παιδιά στις διακοπές τους το καλοκαίρι. Αν ήμουν αειθαλές, τα παραμύθια μου θα κρατούσαν συντροφιά στους μικρούς μου φίλους όλες τις εποχές.
     Αν ήμουν καρποφόρο παραμυθόδεντρο, θα φώναζα παιδιά κάθε φυλής και κάθε χώρας να μαζέψουν τους καρπούς μου, να τους γευτούν και να φυτέψουν τα κουκούτσια τους παντού στον κόσμο, για ν’ αποκτήσουν όλοι οι τόποι δάση απέραντα από δέντρα-παραμυθάδες. Να μπορεί ν’ ανέβει στα κλαριά τους κάθε παιδί της γης και ν’ ακούσει τις ιστορίες που θα του ψιθύριζαν με τη βοήθεια του ανέμου – ιστορίες από τις ρίζες τους. ΄Η να διαβάζει τα παραμύθια τα γραμμένα στα φύλλα τους – παραμύθια του ήλιου, της βροχής και του χιονιού. Κι ύστερα να ονειρεύεται και να κοιτάζει από ψηλά το αύριο, το σήμερα, το χτες...

Αφιερώνεται στην πολύτιμη φίλη μου Πόλυ Χατζημανωλάκη που είπε – και έγραψε -  στην εισήγησή της πως  είμαι ήδη «παραμυθόδεντρο»!

(΄Εχει δημοσιευτεί σε «ημερολόγιο» της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς)

Όλοι γενιόμαστε ελεύθεροι

πατήστε εδώ για να δείτε και να ακούσετε μέσα από ένα όμορφο παραμύθι για τα δικαιώματα του ανθρώπου

 

Κι αγωνιζόμαστε να παραμείνουμε.........

Η συγκινητική ιστορία της Σίρλευ και της Τζέην

Πατήστε εδώ για να παρακολουθήσετε τη συγκινητική ιστορία


Να κι οι δικοί  μας Έλμερ:

 

Ο μικρός Νικόλας - εκδρομή στο Μουσείο

Ε, παιδιά, ο μικρός Νικόλας σας περιμένει στα ράφια της Βιβλιοθήκης μας για να σας διασκεδάσει!  Μην καθυστερείτε, θα τον προλάβουν άλλοι!!

Μην ξεχνάτε πως μπορείτε να δημοσιεύσετε τις βιβλιοκριτικές σας, τις εντυπώσεις και τις ζωγραφιές σας στη σελίδα της βιβλιοθήκης

Ο σκαντζόχοιρος που ήθελε να τον χαϊδέψουν

Ο μικρός σκαντζόχοιρος (κλικ εδώ για να διαβάσεις ή να ακούσεις την ιστορία του) φοβάται το καθετί... μα πιότερο απ' όλα φοβάται τα φίδια! Βιάζεται να μεγαλώσει και μαζί του να μεγαλώσουν και τ’ αγκάθια του. Και κάποτε τα καταφέρνει. Όλοι τρέμουν στο πέρασμά του! Αλλά και πάλι δεν είναι ευχαριστημένος, γιατί τώρα δεν έχει φίλους. Και θέλει τόσο πολύ να γνωρίσει τη χαρά της φιλίας... Έτσι, αποφασίζει να ζητήσει τις συμβουλές των μεγάλων. Άραγε, θα βρει τον τρόπο ν’ αποκτήσει αυτό που λαχταρά;

Δες τον πρώτο φίλο που βρήκε!

<iframe width="560" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/D36JUfE1oYk" frameborder="0" allowfullscreen></iframe> 

Αναδημοσίευση από ο ζωηρός μαθητής της Δευτέρας